Μανιτάρια.
Αν και είναι γνωστό ως φυτό, τα μανιτάρια έχουν μια ξεχωριστεί ιδιότητα από τα φυτά. Τα μανιτάρια δεν μπορούν να παράγουν την δική τους τροφή, όπως τα υπόλοιπα φυτά. Παγκοσμίως αναπτύσσονται σε υγρά περιβάλλοντα. Αν και στην εποχή μας έχουν καταγραφεί 69 χιλιάδες είδη, πιθανολογείται πως υπάρχουν περίπου ενάμιση εκατομμύρια είδη. Τα μανιτάρια μπορεί να δημιουργούν αρμονικές συμβιωτικές σχέσεις αλληλοβοήθειας μυκόρριζα, να αποτελούν παράσιτο ζωντανών ή ετοιμοθάνατων δέντρων και φυτών, ή να είναι σαπρόφυτα που τρέφονται από νεκρή οργανική ύλη την οποία αποσυνθέτουν παίζοντας το δικό τους σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα.
Το κυνήγι ή μάζεμα του μανιταριού περιγράφει τη δραστηριότητα της συλλογής μανιταριών στην άγρια φύση, συνήθως για φαγητό. Αυτή η εποχιακή δραστηριότητα είναι περισσότερο δημοφιλής στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Γαλλία και Ιταλία. Επειδή πολλά μανιτάρια είναι δηλητηριώδη, προκάλεσαν και προκαλούν το φόβο αλλά και το δέος στους ανθρώπους. Ωστόσο, τα εδώδιμα μανιτάρια χρησιμοποιούνται στην κουζίνα διαφόρων λαών. Υπάρχουν λανθασμένες πληροφορίες μεταξύ του λαού, σχετικά με τα μανιτάρια. Όπως δεν τρώνε τα δηλητηριώδη μανιτάρια τα σαλιγκάρια, ή εάν αφαιρέσουμε το εσωτερικό του μανιταριού που είναι δηλητηριώδες, τότε παίρνει ένα γαλάζιο χρώμα. Τα μανιτάρια που αναπτύσσονται πάνω στους κορμούς των δέντρων δεν είναι δηλητηριώδη, ή αν τα μανιτάρια καταναλωθούν με γιαούρτι, τότε αποτρέπει την δηλητηρίαση, μια άλλη γενική λανθασμένη πεποίθηση είναι ότι τα αποξηραμένα μανιτάρια δεν δηλητηριάζουν. Μην εμπιστευτείτε τα παραπάνω λεγόμενα και μαζέψετε τα μανιτάρια και βεβαίως μην τα καταναλώσετε...
Η καλλιέργεια του πρόβειου μανιταριού στην Ευρώπη, Αμερική, Κίνα και Ιαπωνία έχει εξελιχθεί σε έναν βιομηχανικό μοχλό. Ενώ στην Κίνα η παραγωγή αυτού του φυτού έχει ένα παρελθόν 600 χρόνων, στην Ευρώπη έχει ξεκινήσει τον 17ο αιώνα. Ενώ στην Χιλή από την εποχή των Αζτέκων υπήρχε η καλλιέργεια μανιταριού που φύτρωναν πάνω από τα καλαμπόκια.
Τα μανιτάρια παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία, η οποία καθιστά δύσκολη την ανάλυση της θρεπτικής τους αξίας. Η ενέργεια που θεωρητικά αποδίδουν, όταν καταναλίσκονται ωμά ή μαγειρεμένα, είναι μικρή, καθώς αποτελούνται κυρίως από νερό 90%.
Ως προς τα μακροθρεπτικά συστατικά τους, τα μανιτάρια αποτελούνται στο μεγαλύτερο μέρος, της ξηράς τους ουσίας 10%, από υδατάνθρακες και πρωτεΐνες. Οι πρωτεΐνες των μανιταριών, λόγω της παρουσίας όλων των βασικών αμινοξέων, είναι υψηλής ποιότητας, πολύ ανώτερες από τις φυτικές πρωτεΐνες, πλησιάζοντας την ποιότητα των ζωικών πρωτεϊνών. Το μανιτάρι είναι ιδανικό και για όσους ακολουθούν μια δίαιτα. Σύμφωνα με κάποιους ειδικούς, τα μανιτάρια έχουν περισσότερο κάλιο από τι η μπανάνα, επιπλέον, αποτελεί σημαντική τροφή για την καρδιακή υγεία και την αρτηριακή πίεση. Τα μανιτάρια κάνουν καλό και στην αναιμία. Πρέπει να είστε πάντα προσεκτικοί όταν αγοράζετε τα μανιτάρια να είναι φρέσκα και καθαρά. Επειδή τα μανιτάρια χάνουν γρήγορα τις θρεπτικές τους ουσίες πρέπει να καταναλωθούν άμεσα μετά την αγορά τους. Παγκοσμίως τα πιο Φαρμακευτικά μανιτάρια είναι εκείνα που χρησιμοποιούνται ως πιθανές θεραπείες για την αντιμετώπιση ασθενειών. Το reishi, maitake και το ιαπωνικό shitake που αναπτύσσεται στα δένδρα έχουν μια ιστορία χρήσης χιλιετιών σε τμήματα της Ασίας. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική χρησιμοποιείται για περισσότερα από 2.000 χρόνια, όχι μόνον για τα ευεργετικά αποτελέσματα, αλλά και για την έλλειψη παρενεργειών.
Πάντως είναι γεγονός ότι είναι εισηγμένο στην Αμερικανική Φαρμακοποιϊα και δεν είναι τυχαίο που αποκαλείται Marvelous Fungus. Αντίστοιχα στην Κίνα φέρει τις ονομασίες: μανιτάρι της αθανασίας, υπερφυσικό μανιτάρι, μαγικό μανιτάρι κ.α. Ειδικότερα οι μύκητες εκείνοι που δεν παράγουν μανιτάρια ήταν η αρχική πηγή της πενικιλίνης.
Οι Κινέζοι επιστήμονες από την δεκαετία του 50’ άρχισαν να ερευνούν τις θεραπευτικές ιδιότητες των μανιταριών. Ενώ στην εποχή μας έχει ιδρυθεί μια διεθνή ένωση ερευνητών που απαρτίζετε από Αμερικανούς, Κινέζους και Γιαπωνέζους. Σύμφωνα με γραπτά της Αρχαίας Κίνας, δεν υπάρχει ασθένεια που να μην θεραπεύει το μανιτάρι reishi. Κατευνάζει το νευρικό σύστημα, ενδυναμώνει το ανθρώπινο σώμα, κάνει καλό στην αϋπνία, ενδυναμώνει τα κόκαλα και ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Ήταν ένα προϊόν που προσφερόταν στην δυναστεία της Κίνεζικης Αυτοκρατορίας. Για να κερδίσουν την εύνοια του αυτοκράτορα οι ωρικοί, ακόμα και οι μονάδες στρατού έψαχναν να βρουν στα δάση αυτό το είδος μανιταριού.
Η καλλιέργεια του πρόβειου μανιταριού στην Ευρώπη, Αμερική, Κίνα και Ιαπωνία έχει εξελιχθεί σε έναν βιομηχανικό μοχλό. Ενώ στην Κίνα η παραγωγή αυτού του φυτού έχει ένα παρελθόν 600 χρόνων, στην Ευρώπη έχει ξεκινήσει τον 17ο αιώνα. Ενώ στην Χιλή από την εποχή των Αζτέκων υπήρχε η καλλιέργεια μανιταριού που φύτρωναν πάνω από τα καλαμπόκια.
Τα μανιτάρια παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία, η οποία καθιστά δύσκολη την ανάλυση της θρεπτικής τους αξίας. Η ενέργεια που θεωρητικά αποδίδουν, όταν καταναλίσκονται ωμά ή μαγειρεμένα, είναι μικρή, καθώς αποτελούνται κυρίως από νερό 90%.
Ως προς τα μακροθρεπτικά συστατικά τους, τα μανιτάρια αποτελούνται στο μεγαλύτερο μέρος, της ξηράς τους ουσίας 10%, από υδατάνθρακες και πρωτεΐνες. Οι πρωτεΐνες των μανιταριών, λόγω της παρουσίας όλων των βασικών αμινοξέων, είναι υψηλής ποιότητας, πολύ ανώτερες από τις φυτικές πρωτεΐνες, πλησιάζοντας την ποιότητα των ζωικών πρωτεϊνών. Το μανιτάρι είναι ιδανικό και για όσους ακολουθούν μια δίαιτα. Σύμφωνα με κάποιους ειδικούς, τα μανιτάρια έχουν περισσότερο κάλιο από τι η μπανάνα, επιπλέον, αποτελεί σημαντική τροφή για την καρδιακή υγεία και την αρτηριακή πίεση. Τα μανιτάρια κάνουν καλό και στην αναιμία. Πρέπει να είστε πάντα προσεκτικοί όταν αγοράζετε τα μανιτάρια να είναι φρέσκα και καθαρά. Επειδή τα μανιτάρια χάνουν γρήγορα τις θρεπτικές τους ουσίες πρέπει να καταναλωθούν άμεσα μετά την αγορά τους. Παγκοσμίως τα πιο Φαρμακευτικά μανιτάρια είναι εκείνα που χρησιμοποιούνται ως πιθανές θεραπείες για την αντιμετώπιση ασθενειών. Το reishi, maitake και το ιαπωνικό shitake που αναπτύσσεται στα δένδρα έχουν μια ιστορία χρήσης χιλιετιών σε τμήματα της Ασίας. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική χρησιμοποιείται για περισσότερα από 2.000 χρόνια, όχι μόνον για τα ευεργετικά αποτελέσματα, αλλά και για την έλλειψη παρενεργειών.
Πάντως είναι γεγονός ότι είναι εισηγμένο στην Αμερικανική Φαρμακοποιϊα και δεν είναι τυχαίο που αποκαλείται Marvelous Fungus. Αντίστοιχα στην Κίνα φέρει τις ονομασίες: μανιτάρι της αθανασίας, υπερφυσικό μανιτάρι, μαγικό μανιτάρι κ.α. Ειδικότερα οι μύκητες εκείνοι που δεν παράγουν μανιτάρια ήταν η αρχική πηγή της πενικιλίνης.
Οι Κινέζοι επιστήμονες από την δεκαετία του 50’ άρχισαν να ερευνούν τις θεραπευτικές ιδιότητες των μανιταριών. Ενώ στην εποχή μας έχει ιδρυθεί μια διεθνή ένωση ερευνητών που απαρτίζετε από Αμερικανούς, Κινέζους και Γιαπωνέζους. Σύμφωνα με γραπτά της Αρχαίας Κίνας, δεν υπάρχει ασθένεια που να μην θεραπεύει το μανιτάρι reishi. Κατευνάζει το νευρικό σύστημα, ενδυναμώνει το ανθρώπινο σώμα, κάνει καλό στην αϋπνία, ενδυναμώνει τα κόκαλα και ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Ήταν ένα προϊόν που προσφερόταν στην δυναστεία της Κίνεζικης Αυτοκρατορίας. Για να κερδίσουν την εύνοια του αυτοκράτορα οι ωρικοί, ακόμα και οι μονάδες στρατού έψαχναν να βρουν στα δάση αυτό το είδος μανιταριού.
Εκτός από την Αρχαία Κίνα, το μανιτάρι χρησιμοποιήθηκε με διαφορετικούς τρόπους σε πολλές περιοχές του κόσμου. Οι Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής, παρόμοια με τους Κινέζους, το μανιτάρι το χρησιμοποίησαν για θεραπευτικούς σκοπούς. Για τους Αρχαίους λαούς του Μεξικού και της Γουατεμάλας το μανιτάρι ήταν απαραίτητο για τις θρησκευτικές τελετουργίες. Το είδος σε αυτές τις τελετές ήταν δηλητηριώδες και προκαλούσαν αυταπάτες στους ανθρώπους. Για τους λαούς της κεντρικής και νότιας Αμερικής αυτά τα μανιτάρια ήταν μαγευτικά. Όμως στις μέρες μας, στις περισσότερες πολιτείες της Αμερικής απαγορεύεται η καλλιέργεια και η κατανάλωση αυτών των ειδών μανιταριών.
Τα άσπρα με κόκκινα στίγματα μανιτάρια που υπάρχουν σε ζωγραφιές παιδικών βιβλίων, τον Μεσαίωνα χρησιμοποιήθηκαν για μια διαφορετική τους ιδιότητα. Οι άνθρωποι που αντιλήφθηκαν πως οι μύγες που ακουμπούσαν το μανιτάρι πέθαναν, έστιψαν το ζουμί του μανιταριού και το χρισημοποίησαν ως μυγοκτόνο. Σε ένα άλλο διάσημο παιδικό βιβλίο, οι Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, αυτά τα μανιτάρια έτρωγε η Αλίκη. Στις ιστορικές πηγές συναντάμε και το γεγονός πως τα δηλητηριώδη μανιτάρια χρησιμοποιήθηκαν για την δηλητηρίαση των ανθρώπων. Σύμφωνα με έναν μύθο, στον θάνατο του Βούδα αιτία ήταν ένα μανιτάρι που του προσέφερε ένας χωρικός. Για τον λόγο αυτό ας αφήσουμε τους ειδικούς να μαζέψουν τα άγρια μανιτάρια. Το μάζεμα των μανιταριών σε κάποιες χώρες είναι μια δραστηριότητα των ατόμων που απασχολούνται με τον περίπατο στην φύση.
Ας δούμε προτάσεις για το μαγείρεμα των μανιταριών. Όταν μαγειρεύουμε μανιτάρια δεν χρειάζεται να προσθέτουμε πολύ νερό, διότι η πλειοψηφιά του μανιταριού αποτελείτε από νερό. Όταν κόψετε τις άκρες των μανιταριών θα δείτε ότι μαυρίζουν. Πριν τα σερβίρετε μπορείτε να αλείψετε τις άκρες με λεμόνι, αυτό θα ωφελήσει να παραμείνουν λευκά τα μανιτάρια. Τα αποξηραμένα μανιτάρια μπορείτε να τα κρατήσετε σε χλιαρό νερό για τριάντα λεπτά, ώστε να πάρουν την παλιά τους μορφή. Όταν μαγειρεύετε ανοιχτόχρωμα μανιτάρια σε αλουμίνιο σκεύος, μπορεί να χαλάσει το χρώμα τους. Μην ξεχάσετε να προσθέσετε στην ημερήσια διατροφή σας τα μανιτάρια, τα οποία είναι μια πλούσια θρεπτική πηγή...
Τα άσπρα με κόκκινα στίγματα μανιτάρια που υπάρχουν σε ζωγραφιές παιδικών βιβλίων, τον Μεσαίωνα χρησιμοποιήθηκαν για μια διαφορετική τους ιδιότητα. Οι άνθρωποι που αντιλήφθηκαν πως οι μύγες που ακουμπούσαν το μανιτάρι πέθαναν, έστιψαν το ζουμί του μανιταριού και το χρισημοποίησαν ως μυγοκτόνο. Σε ένα άλλο διάσημο παιδικό βιβλίο, οι Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, αυτά τα μανιτάρια έτρωγε η Αλίκη. Στις ιστορικές πηγές συναντάμε και το γεγονός πως τα δηλητηριώδη μανιτάρια χρησιμοποιήθηκαν για την δηλητηρίαση των ανθρώπων. Σύμφωνα με έναν μύθο, στον θάνατο του Βούδα αιτία ήταν ένα μανιτάρι που του προσέφερε ένας χωρικός. Για τον λόγο αυτό ας αφήσουμε τους ειδικούς να μαζέψουν τα άγρια μανιτάρια. Το μάζεμα των μανιταριών σε κάποιες χώρες είναι μια δραστηριότητα των ατόμων που απασχολούνται με τον περίπατο στην φύση.
Ας δούμε προτάσεις για το μαγείρεμα των μανιταριών. Όταν μαγειρεύουμε μανιτάρια δεν χρειάζεται να προσθέτουμε πολύ νερό, διότι η πλειοψηφιά του μανιταριού αποτελείτε από νερό. Όταν κόψετε τις άκρες των μανιταριών θα δείτε ότι μαυρίζουν. Πριν τα σερβίρετε μπορείτε να αλείψετε τις άκρες με λεμόνι, αυτό θα ωφελήσει να παραμείνουν λευκά τα μανιτάρια. Τα αποξηραμένα μανιτάρια μπορείτε να τα κρατήσετε σε χλιαρό νερό για τριάντα λεπτά, ώστε να πάρουν την παλιά τους μορφή. Όταν μαγειρεύετε ανοιχτόχρωμα μανιτάρια σε αλουμίνιο σκεύος, μπορεί να χαλάσει το χρώμα τους. Μην ξεχάσετε να προσθέσετε στην ημερήσια διατροφή σας τα μανιτάρια, τα οποία είναι μια πλούσια θρεπτική πηγή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου